Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013


Μια φορά και έναν καιρό ,κάποιος ντόπιος μαραγκός έφτιαξε με μεράκι ξύλινα κουφώματα για ένα σπίτι στο νησί. Με μαστοριά και υπομονή διάλεξε καλά ξύλα γιατί το σπίτι ήταν καινούριο. Μετά από λίγα χρόνια όμως οι ιδιοκτήτες επηρεασμένοι από τις διαφημίσεις της χαζοτηλεόρασης , αποφάσισαν να αλλάξουν τα ξύλινα (ζεστά) παράθυρα και παράγγειλαν αλουμινένια - πλαστικά (κρύα) για να είναι must & inn στη μόδα της εποχής !!!!Αφού λοιπόν τα άλλαξαν, τα παλιά παράθυρα απλώς τα πέταξαν στα σκουπίδια ..... Περνώντας ένας ονειροπαρμένος περαστικός ένοιωσε άσχημα γιατί το ξύλο ήταν ακόμη ζωηρό και χρήσιμο. Το μάζεψε γρήγορα και μια μέρα που δεν είχε δουλειά , το έτριψε , το έβαψε με χρώματα του ουρανού και της θάλασσας , έκοψε και μικρά κομμάτια από ξύλα (από τα σκουπίδια επίσης ..)τα έβαψε και αυτά άσπρα ,και από κάτω κόλλησε μερικά κομμάτια από κορμούς ελιάς που την γλύτωσαν από το τζάκι του και έφτιαξε αυτό το μικρό πίνακα που θυμίζει κυκλαδονήσια. Αφού το τελείωσε αποφάσισε να το δωρίσει σε έναν καλό του φίλο, που εκείνο τον καιρό έφτιαχνε το δικό του σπίτι στο νησί μας. Του ομολόγησε ότι του άρεσε αρκετά και ότι σύντομα θα κοσμεί ένα τοίχο σε κάποιο δωμάτιο του σπιτιού του.
 Και ζήσανε αυτοί καλά .. και εμείς καλύτερα...

      Συμπέρασμα :  τίποτα δεν πάει χαμένο.

0 σχόλια:

Για Μένα

Επικοινωνία

Από το Blogger.

Αναγνώστες