Μικροί κορμοί από ελιά και φίδα που ξέβρασε η θάλασσα και ξύλα από διάφορες μαραγκοδουλειές .......ταξιδεύουν μαζί στα νερά του Αιγαίου...

Εικόνες από τον Σκοπελίτη ...... Ηρακλειά  , Δονούσα , Κουφονήσια ..

Κοσμοπολίτικο  νησί που έχασε λίγο .... τα χρώματα του.
Η τεχνική παραμένει η ίδια ,  με μικρά ξύλα του μαραγκού , βαμμένα πολύχρωμα , ξύλα και όστρακα από τις παραλίες της Αντιπάρου.
Η βάση είναι από παλιό πορτάκι κουζίνας , που βρήκα πεταμένο στα σκουπίδια....

Τα  βράχια είναι φτιαγμένα από ξύλο ελιάς και τα μικρά σπιτάκια από μικρά ξύλα  που περίσσεψαν από διάφορες μαραγκοδουλειές.
Η κορνίζα είναι μικρά κλαδιά ξεβρασμένα στις παραλίες.

Μετάλλια  ( 200 περίπου ) τα οποία  έφτιαξα ένα - ένα με το χέρι  με  ξύλο από ξερά κλαδιά ελιάς . Η προσφορά ήταν για τον 1ο αγώνα υγείας 25 χιλ/τρων που έγινε στην Αντίπαρο την  Κυριακή 19/05/2012 που οργάνωσε ο σύλλογος '' Αντίπαρος εν πλω'' .

Στρογγυλός καθρέπτης , με ξύλα από την θάλασσα και μικρά βοτσαλάκια .

Με την ίδια τακτική  , μικρά ξύλα κατάλληλα κομμένα , σε βάση  από κορμούς ελιάς που μοιάζουν με νησιώτικα βράχια προσπάθησα να φανταστώ μια νύχτα του καλοκαιριού στην Αντίπαρο.





 


Τον Αύγουστο που μου χρωστάς, τον ξέχασες
σ' απόσταση αναπνοής και μ' έχασες
κι αυτό το καλοκαίρι χαραμίστηκε
φθινόπωρο κι η αγάπη μας βυθίστηκε

Τ' αυγουστιάτικο φεγγάρι δεν το βρήκαμε
πιο νωρίς ήρθ' ο Σεπτέμβρης και χαθήκαμε
πώς χωρίσαμε με τόση ευκολία
φθινόπωρο θα πει μελαγχολία

Τον Αύγουστο που μου χρωστάς, τον ξέχασες
τις θέσεις ποu κρατήσαμε τις πέταξες
δυο ξένα χέρια τώρα πια σε δέχονται
και τα αισθήματα μου επιστρέφονται

Τ' αυγουστιάτικο φεγγάρι δεν το βρήκαμε
πιο νωρίς ήρθ' ο Σεπτέμβρης και χαθήκαμε
πως χωρίσαμε με τόση ευκολία
φθινόπωρο θα πει μελαγχολία

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
 

Κορνίζες φτιαγμένες από ξύλο ελιάς και κέδρου.

Αλλος ένας καθρέπτης με ξύλα από παραλίες του νησιού ,με λίγα μικρά βότσαλα και διάφορα όστρακα.
Τα ξύλα είναι λίγο βαμμένα με έγχρωμο συντηρητικό ξύλου.

Καθρέπτες που μυρίζουν θάλασσα... κατασκευασμένοι πολύ εύκολα με ξύλα από παραλίες , σκοινί , διάφορα όστρακα και μικρά κομμάτια σπασμένα κοράλια  που έχω βρει σε παραλίες μικρών νησιών του Ινδικού ωκεανού.

Ε σεις στεριές και θάλασσες
τ' αμπέλια κι οι χρυσές ελιές
ακούτε τα χαμπέρια μου
μέσα στα μεσημέρια μου

"Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτον αγαπώ!"

Από τη μέση του εγκρεμού
στη μέση του άλλου πελάγου

"Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
μόνον ετούτον αγαπώ!"

Με τα μικρά χαμίνια του
καβάλα στα δελφίνια του
με τις κοπέλες τις γυμνές
που καίγονται στις αμμουδιές
          στίχοι    Οδυσσέα  Ελύτη

Ακούγεται τρελό, παράλογο, αλλά τα 20 τελευταία χρόνια πάνω από 5.000 ξύλινα αλιευτικά σκάφη –από τα ωραιότερα που αρμένιζαν στις θάλασσές μας– καταστράφηκαν με τις ευλογίες της ελληνικής πολιτείας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τρεχαντήρια, γρι-γρι, γαΐτες, καραβόσκαρα, περάματα, Λίμπερτι, τράτες παραδόθηκαν στις μπουλντόζες και, παρουσία της αστυνομίας, κατάντησαν ένας μικρός σωρός από σανίδες.
Στη θλιβερή «τελετή» το παρών δίνουν και οι ψαράδες, που προτίμησαν τις παχυλές αμοιβές που δίνει η Ευρώπη για την απόσυρση της αλιευτικής αδείας, με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα διαλύσουν τα σκάφη τους. Μερικοί το μετανιώνουν, βλέποντας τον πιστό συνοδοιπόρο τους, το καλοτάξιδο σκαρί με τ’ όνομα συνήθως κάποιου αγίου, να έχει τέτοιο άδοξο τέλος, αλλά είναι πια αργά.

Μικρά θαλασσινά ξύλα από την παραλία στα Λιβάδια , όλα μαζί κοντά-κοντά έφτιαξαν αυτό τον καθρέπτη.

Καθρέπτης από ολόκληρο κορμό ελιάς ,κομμένο  κατάλληλα στη μέση.

Ιθάκη